Op 29 november hadden we bij Tinto een bijzondere gaste : Sara Dionisio van Casa de Mouraz in de Dão. De aangekondigde echtgenoot António - reeds in 2009 bij ons te gast - moest helaas verstek geven maar Sara bracht het er voortreffelijk van af. De belangstelling voor dit last minute aangekondigde event was groot en elk horizontaal oppervlak in onze living was door wijnliefhebbers van alle generaties ingenomen. We like!
We ontvingen een mooi verslagje van blogger Marc "Riesling Friend" die samen met een gelijkgezinde een blog aan uitsluitend de riesling-druif wijdt : http://vriendenvanderiesling.wordpress.com/
Hij publiceerde dit verslag + tasting notes ook op Vlaanderens beste wijnforum http://www.vinejo.freebb.be/thread-3346.html
We publiceren hieronder integraal zijn notities (met dank aan de auteur) :
Degustatie in aanwezigheid van de wijnmakers van Casa de Mouraz: Antònio Lopes Ribeiro en Sara Dionìsio. Antònio, bijna een cultfiguur in de Portugese wijnbouw, was jammer genoeg net ziek geworden, dus nam zijn vrouw Sara de presentatie over.
Casa de Mouraz is een klein wijndomein in de Dão-streek, in het dorpje Mouraz (140 inwoners). Antònio is opgegroeid met het wijnmaken. Het familiedomein maakte al vroeger wijn, die voor eigen gebruik en voor de plaatselijke coöperatieve bestemd was. In 2000 besluit Antònio wijn onder eigen etiket te maken. Hij kiest daarbij resoluut voor de biologische aanpak. Daarmee is hij de eerste wijnmaker in Dão die organisch, en later zelfs biodynamisch gaat werken.
Stelselmatig werden her en der wijngaarden bijgekocht, om aan de vraag te kunnen voldoen. Niet enkel in de Dão-streek, maar ook meer noordelijk (Vinho Verde, Douro) en zuidelijk (Alentejo) ging men wijn maken. Door het arbeidsintensieve werk dat bij de biodynamie komt kijken, blijkt nu dat deze versnippering van wijngaarden niet langer haalbaar is. in 2012 wordt de laatste Alentejano gemaakt.
De biologische wijnbouw kenmerkt zich door enkel met natuurlijke producten in de wijngaard te werken. Tot deze natuurlijke producten horen ook koper en zwavel, vermits deze stoffen ook gewoon in de natuur voorkomen. Vooral in het vochtige gebied van de Vinho Verde, aan de Atlantische Oceaan, net onder Spaans Gallicië, is meeldauw een probleem, en zou de wijngaard zonder de toepassing van koper en zwavel niet productief genoeg zijn.
Voor de wijngaarden in Douro en Dão kiest men voor de biodynamie. Dit is een compleet andere aanpak dan de traditionele wijnbouw. Men gelooft dat de wijngaard deel uitmaakt van een heel ecosysteem, waarvan andere planten, maar ook dieren deel uitmaken. Er lopen schapen tussen de wijnstokken, maar er staan ook bomen en struiken, zodat er een heel eigen ecosysteem in stand wordt gehouden. Zelfs de sterren en aardkrachten spelen een rol. Resultaat van dit alles is het streven naar een gezonde bodem, waarbij geen schade mag aangebracht worden aan het systeem. Preparaten worden in homeopathische dosis toegediend. Sara spreekt van 4 gram per hectare!
Ondertussen werden er ook nog enkele wijnen geproefd :
AIR Vinho Verde 2012: Voornamelijk Loureiro.
Mineraal, saliniteit, sinaas en citrus. Licht zoet houdt de frisse zuren in structuur. Laag in alcohol. Ook al hier besproken.
Casa de Mouraz Dão 2011: Malvasia, Cerceal, Encruzado, Bical. Alle soorten staan door elkaar op een gemengde wijngaard. Alles wordt ook op hetzelfde moment geplukt, waardoor de ene soort misschien net overrijp, terwijl de andere nog net niet rijp is. Dat komt de complexiteit en het karakter ten goede, aldus Sara Dionisio. Licht geel fruit, citrus, kruidig (munt), mineraal (kalk). Droog, kruidig, korrelig, romig mondgevoel, afdronk met bittertje.
Casa de Mouraz Encruzado Dão 2010: 100% Encruzado, een edele druif. De vergelijking met Riesling valt. Kan ook meer dan 20 jaar rijpen, ideaal op de granietbodem die hier te vinden is.
Zuivere, ingetogen neus, citrus, mineraal. Zachte en fijne zuren, fruitigheid, tegelijk lichtvoetig in aanzet en materie in middenstuk. Mooie wijn.
AIR Alentejano Vinho Regional 2012: Touriga Nacional, Trincadeira, Aragonês, Alicante-Bouschet. Blijkbaar groot aandeel van deze laatste druif, volgens Sara. Zoals gezegd is dit hun laatste jaargang in deze streek. Rood fruit, pruimen, aards, lichte animaliteit, kruidigheid. Fruit en mokka in de mond, aangename zuren, iets eenvoudiger stijl.
Antonio Lopes Ribeiro Douro 2011: Touriga Franca, Touriga Nacional, Tinta Barroca, Tinta Roriz, Sousao. Op schiste-bodem. Geen houtlagering. Intense neus met rood en zwart fruit, cassis, cacao. Mooie fraicheur, mooie lengte. Fijne, maar prominente tannines. Samen mooi mondgevoel met lange afdronk.
Casa de Mouraz Dão 2011. Touriga Nacional, Tinta Roriz, Alfrocheiro, Jaen, Agua-santa. 25% van de wijn wordt opgevoed op Franse eik gedurende 8 maanden.
Redelijk gesloten nu, rood en zwart fruit, kruiden, mineraliteit. Mooie fruitzuren en frisheid, lichte structuur met rijpe tannines. Mooie wijn.
Casa de Mouraz "Elfa" Dão 2010: 30 verschillende druiven, 7% witte soorten, wijngaard van 85 jaar oud, alles groeit door elkaar. De tank van deze wijn was eerst een probleemgeval, en bleef gedurende 3 jaar onaangeroerd. Tot men vorig jaar besloot om toch eens te proeven wat er van geworden was.
Floraal, roosjes, violetjes, braambes, complex, boeiend. Sappige wijn cassis, fraicheur en structuur. Schitterend.
Casa de Mouraz Private Selection Dão 2011: Touriga Nacional, Jaen, Agua-santa, percelen op klei en graniet, 50% rijpt een jaar op Franse barrique.
Kruidig (eucalyptus, munt), fruit, animaal (leder). Zacht, sappig en gebald, mooie structuur. Mooie, complexe wijn met finesse en fraicheur.
Casa de Mouraz Flor de Mouraz Dão 2006: Touriga Nacional, Tinta Roriz, Alfrocheiro, Jaen. Deze wijn wordt niet elk jaar gemaakt. Treden in Lagares: traditionele open granieten kuipen waarin de wijn gedurende enkele uren met de voeten wordt geperst. Vinificatie per cepage, dan assemblage. Op barrique.
Expressieve neus van donker rijp fruit, hout, animaal, complex. Sappig, fijn fruit en mooie zuren, al wat beginnende evolutie, lange afdronk. Heel mooi.
Meer over Casa de Mouraz op de blog van de wijnmakers:
http://casademouraz.blogspot.be
en in enkele afleveringen op het Youtube-kanaal "Ask a Winemaker":
https://www.youtube.com/watch?v=rM8QfE0A0ig
https://www.youtube.com/watch?v=NO_5_xoMPBc
https://www.youtube.com/watch?v=IXeNuHpOhHM
https://www.youtube.com/watch?v=Db0BG37RHwA
Gebottelde Poëzie
dinsdag 2 december 2014
woensdag 29 mei 2013
Over de natuur van "natuurlijke wijnen" - Bioweek 2013
De Bioweek is het uitgelezen
moment om even stil te staan bij de ecologische voetafdruk van de wijnbouw, helaas
nog steeds één van de meest milieubelastende takken van de landbouw (die toch al niet uitblinkt in
duurzame productiemethodes). Biowijn ontstond als een gezonde tegenreactie
met een lastenboek dat vooral aandacht heeft voor bodem en biodiversiteit. Voor
sommigen was dit te rationeel en dus kregen we er de biodynamische wijn van de aanhangers
van Rudolf Steiner (1861-1925) bovenop. Voor bio en biodynamie kwamen er certificaten
en recentelijk een erkenning door de EU.
Antonio Lopes Ribeiro & zoon (Casa de Mouraz, Dão Portugal) |
Aangezien dit alles voor sommigen nog niet ver genoeg ging zagen de afgelopen
jaren de zogenaamd “natuurlijke wijnen” het licht. Een omschrijving die polariseert : begin over
natuurlijke wijnen en binnen de korste keren heb je twee kampen. Ook in mijn
eigen omgeving tel ik enkele overtuigde aanhangers van natuurlijke wijn en
niets dan natuurlijke wijn. Wat is nu de aantrekkingskracht van deze wijnen ?
1) simpelweg de briljante benaming : wie kan er nu niet voor “natuurlijke wijnen” zijn ?
2) het gaat ontegensprekelijk om zeer expressieve wijnen : aroma’s spatten uit het glas. Ongewone aroma’s soms : natuurlijke wijnen die eerder naar bier of cider refereren zijn geen uitzondering, florale aroma’s komen in concentraties die je enkel van zeepproducten kent en als het over animale aroma’s in een natuurlijke wijn mag je gerust de gemiddelde stal voor de geest halen.
1) simpelweg de briljante benaming : wie kan er nu niet voor “natuurlijke wijnen” zijn ?
2) het gaat ontegensprekelijk om zeer expressieve wijnen : aroma’s spatten uit het glas. Ongewone aroma’s soms : natuurlijke wijnen die eerder naar bier of cider refereren zijn geen uitzondering, florale aroma’s komen in concentraties die je enkel van zeepproducten kent en als het over animale aroma’s in een natuurlijke wijn mag je gerust de gemiddelde stal voor de geest halen.
"Orange Wines" zoals deze traminer met hun overdadige florale aroma's en tannines zijn "an acquired taste" |
De afgelopen maanden kreeg ik op Prowein en Vinitaly
enkele uitstekende, zogenaamd natuurlijke wijnen te proeven. “Zogenaamd”
want hier knelt het schoentje : een lastenboek of certificaat voor
natuurlijke wijnen is onbestaande wat wijnschrijver Michel Bettane tot de
uitspraak verleidde dat “vin naturel” niet meer dan een marketingterm is. De
wijnwereld lijkt op dit moment trouwens totaal verdeeld over het fenomeen met
op Twitter bijna religieuze twisten tussen aanhangers als @alicefeiring en @jamiegoode (Wine Anorak) enerzijds en
critici zoals Michel Bettane, Robert Parker en @robertjoseph (Wine Thinker) anderzijds. Twisten
die wellicht deels worden uitgelokt door de ietwat superieure en exclusieve houding van de vurige fans die graag neerbuigend doen over alle wijnen die niet natuurlijk zijn. De meeste beweren trouwens niets
anders meer naar binnen te krijgen. Er lijkt bij sommigen
niets minder dan een fysieke afweerreactie in het spel tegen het chemische en industriële spul dat de niets vermoedende gastheer hen voorschotelt. Een zeer intrigerend oenologisch
en sociologisch verschijnsel dus en de moeite om eens uit te zoeken wat die typische
eigenschappen van natuurlijke wijn dan wel mogen zijn.
Wat daarbij vaak terugkomt is non-interventionisme
: zo weinig mogelijk tussenkomen (!) Niet filteren of klaren, niet toevoegen van additieven (zoals sulfiet)
of kunstgisten, geen omgekeerde osmose, cryo-extractie, flashpasteurisatie,
micro-oxygenisatie (hallo Michel Rolland?) en wat al niet. Meer en meer grijpt
men ook terug naar voorouderlijke methodes zoals amforen en dumpt men de moderne techniek. Kortom : intuïtie boven technische vooruitgang, gevoel boven
ratio.Maar de proof is nog altijd in de pudding en dus trokken we in Düsseldorf en Verona op onderzoek. Vooral in de grensstreek tussen Italië en Slovenië (Friuli, Venezia-Giuli, Goriska Brda) en in Oostenrijk lijkt men deze specialisatie goed te beheersen. O.a. Radikon, Cotar en Gsellmann imponeerden op Prowein en/of Vinitaly met hun natuurlijke wijnen.
Helaas moesten we toch ook weer vaststellen dat een aantal mindere goden zich niet generen om foutieve wijnen op de markt brengen. De soms wat giftige @robertjoseph haalt uit : "Wines with these and other faults do not reflect their soil any more than a rotten fish reflects the flavour of the sea (...) They simply illustrate incompetence and a failureto tell vinous wrong from right".
Ik ben hoedanook bijzonder geïntrigeerd door deze
avantgardebeweging. Of de wijnliefhebber
uiteindelijk voor troebele “orange wines” zal vallen moet de toekomst uitwijzen.
Alleszins beïnvloedt deze beweging de volledige wijnbouwwereld door vragen te
stellen over de plaats van autochtone (wilde) gisten in het wijnmaken. Of over waar
de grens ligt voor oxidatieve en animale aroma’s. Zoals dezelfde @WineThinker
van daarnet opmerkt “I like horses. I do not like wines that smell of horseshit”.
Op dit moment hebben we enkele natuurlijke wijnen in het Tinto-gamma
(o.a. de cuvée “Nature” van Domaine Fondrèche) maar
aangezien de techniek naar mijn aanvoelen nog niet op punt staat geef ik de voorkeur aan gecertificeerde
biologische of biodynamische wijnen met beperkte sulfietdosering. Niet iedereen
heeft een goede bewaarruimte en we pokeren liever niet met uw
zuurverdiende centen. Op zaterdag 8 juni (van 13u30 tot 17u) laten we u enkele gecertificeerde biologische
en biodynamische wijnen proeven : o.a. de zeer pure Chinons van FabriceGasnier, enkele wijnen van Gsellmann (Burgenland, Oostenrijk) en de Dão-wijnen
van Casa de Mouraz (Portugal). Wees welkom.
donderdag 28 februari 2013
Over de heropstanding (renaissance) van een vergeten druif & Wine Grapes van Jancis Robinson
Nieuwe
boeken over wijn verschijnen wekelijks. Ze komen in alle maten en
gewichten. Deze “Wine Grapes” is met zijn gewicht van maar liefst 4 kilogram beslist ongeschikt om te lezen in bed of mee te nemen in de handbagage van een Ryanair-vlucht. Het boek is volledig gewijd aan de
wetenschap van de ampelografie. Que ? Het gaat om de tak van de wetenschap die de
fysieke kenmerken van druivenvariëteiten analyseert en vergelijkt (van het Griekse ampelos = wijnstok en graphos =
beschrijving) : de vorm van bladeren, trossen, bessen enz..
De
enorme vooruitgang die werd geboekt in het onderzoek naar het DNA van
organismen gaf dit onderzoek vleugels. Wijnwereldschokkend was bijvoorbeeld
de ontdekking dat cabernet sauvignon eigenlijk een kruising van cabernet franc
en de witte sauvignon blanc is. Het boek geeft een aantal
stambomen met als bijzonderste die van de pinot-familie. Sommige stambomen zijn ondermaats
en prematuur, meteen het enige minpunt van dit prachtige naslagwerk. Ik onthield alvast dat pinot
noir, pinot gris en pinot blanc identieke dna-profielen hebben en dus als één
en dezelfde variëteit moeten worden beschouwd.
Wine
Grapes is geen boek om in één ruk - knipoog naar de betreurde (pdw) - uit te
lezen maar wel een naslagwerk om keer op keer naar terug te grijpen. Hoe zit
dat ook weer met die chardonnay, is dit nu al dan niet een pinot-variëteit
(antwoord : nee, een halfzusje) en wist u dat braucol en fer servadou
synoniemen zijn voor één en dezelfde druif ? Wist u dat we vanaf nu beter
altijd garnacha zouden zeggen, en niet grenache, nu onomstotelijk is komen vast te staan dat de
druif uit Spanje komt. Dat de
Californische Zinfandel en de Italiaanse
Primitivo dezelfde waren wisten we al maar dat we deze voortaan beter Tribidrag
noemen naar de Kroatische naam waaronder deze variëteit al sinds de 15de eeuw
bekend was nieuw voor mij. Tribidrag
is iets beter uitspreekbaar dan Crljenak Kastelanski, een ander synoniem, wat
meegenomen is.
Tussen
de lijnen is dit ook een interessant verhaal lezen over volksverplaatsingen en
veroveraars zoals Jancis Robinson in haar voorwoord schrijft. De aanwezigheid
van een bepaalde druif in een bepaalde regio heeft vaak alles te maken hebben met de aanwezigheid
van vreemde bezetters of conquistadores.De meest lezenswaardige stukken in het boek gaan echter over allerlei vergeten druivenvariëteiten zoals de Loin de l'oeil waar we nu net mee in ons glas zittten : de droge Gaillac "Renaissance" 2009 en de zoete Gaillac "Renaissance doux" 2008 van Domaine Rotier. De Gaillac doux is gemaakt van 100% loin de l’oeil of len de l’el en beslist één van de beste en origineelste zoete wijnen. Op blz. 544 van Wine Grapes vinden we de Len de l’El. Er wordt gestart met een korte samenvatting : “highly localized and well suited to the production of sweet wines in its native Gaillac”. “Ver van het oog” moet hier verstaan worden als ver van de knop (het oog waarop werd teruggesnoeid) zo leren we hier.
We
lezen dat deze druif na de phylloxera-catastrofe op veel plaatsen vervangen
werd door de productievere mauzac. Vandaag staan er niet meer dan 640 ha len de
l’el in in de Tarn-regio. Bij de productie van droge Gaillac wordt deze druif vaak
geblend wordt met andere variëteiten zoals mauzac blanc, mauzac rose,
muscadelle en sauvignon blanc. En inderdaad in de droge
Renaissance wordt aan de len de l’el sauvignon toegevoegd om de fraîcheur van de wijn te vergroten.
Over de hele lijn geslaagd en een onmisbaar boek voor iedereen die iets wil opsteken over druivenvariëteiten.
“Wine Grapes - a complete guide to 1,368
vine varieties, including their origins and flavours” van Jancis Robinson,
Julia Harding & José Vouillamoz is
verschenen bij Allen Lane (Penguin) UK http://www.jancisrobinson.com/categories/wine_grapes.html
The
beautifully designed, 1,200-page, full-colour Wine Grapes is published by Allen Lane (Penguin) in the UK
(cover design as shown on the left) and Ecco (Harper Collins, cover design
shown on the right) in the US in October 2012. It provides comprehensive
details on all 1,368 vine varieties currently making wine in commercial
circulation - including their origins, how they grow, where they are planted,
how their wines taste and previously unpublished information on how they are
related.
maandag 28 januari 2013
Een tasting met La Torricella
Wijnbouwers thuis ontvangen en samen hun wijnen proeven is altijd een belevenis. Helemaal mooi wordt het wanneer je dit met andere wijnliefhebbers kunt delen. Op 17 november ontvingen we de wijnmakers van La Torricella en kon een 60-tal wijnliefhebbers kennismaken met appellaties zoals Barolo, Barbera d'Alba, Nebbiolo d'alba en Langhe.
Azienda Agricola La Torricella van de familie Pressendo is een nog relatief onbekend domein in de Piemonte (zoek het dus vooralsnog niet in de Gambero Rosso) dat zich met de komst van een nieuwe generatie Pressendo's resoluut op de wijnkaart plaatst. De Piemonte is samen met Toscane de bekendste Italiaanse wijnstreek. Barolo is een zondermeer mythische wijn die gemaakt wordt van de nebbiolo-druif. Over de Nebbiolo - afstammend van 'nebbia', Italiaans voor mist - wordt traditioneel gezegd dat ze is vernoemd naar de typische herfstnevelen waarin de druif rijp wordt. Volgens Jancis Robinson verwijst de naam echter naar het dikke waslaagje dat de rijpe bessen bedekt. U kiest de uitleg die u het meest bevalt.
De lokale krant "Wegwijs" - die over een zeer lezenswaardige wijnrubriek beschikt - wijdt in het januari-nummer een artikel aan deze mooie degustatie. Auteur Ivan Nimmegeers weet de wijnen treffend te omschrijven. Dit is mijn favoriet : "De granaatrode Nebbiolo d'Alba "Il Donato 2006", weinig evolutie in de kleur, is een weldoortimmerde wijn met een bloemig boeket en een zweem van vanille. Een fluweelzachte kruidige mond maakt van deze 100% nebbiolo wijn een topwijn". Helaas wegens groot succes al op 17 november volledig uitverkocht. Andere cuvées zijn probleemloos verkrijgbaar bij Tinto.
Azienda Agricola La Torricella van de familie Pressendo is een nog relatief onbekend domein in de Piemonte (zoek het dus vooralsnog niet in de Gambero Rosso) dat zich met de komst van een nieuwe generatie Pressendo's resoluut op de wijnkaart plaatst. De Piemonte is samen met Toscane de bekendste Italiaanse wijnstreek. Barolo is een zondermeer mythische wijn die gemaakt wordt van de nebbiolo-druif. Over de Nebbiolo - afstammend van 'nebbia', Italiaans voor mist - wordt traditioneel gezegd dat ze is vernoemd naar de typische herfstnevelen waarin de druif rijp wordt. Volgens Jancis Robinson verwijst de naam echter naar het dikke waslaagje dat de rijpe bessen bedekt. U kiest de uitleg die u het meest bevalt.
De lokale krant "Wegwijs" - die over een zeer lezenswaardige wijnrubriek beschikt - wijdt in het januari-nummer een artikel aan deze mooie degustatie. Auteur Ivan Nimmegeers weet de wijnen treffend te omschrijven. Dit is mijn favoriet : "De granaatrode Nebbiolo d'Alba "Il Donato 2006", weinig evolutie in de kleur, is een weldoortimmerde wijn met een bloemig boeket en een zweem van vanille. Een fluweelzachte kruidige mond maakt van deze 100% nebbiolo wijn een topwijn". Helaas wegens groot succes al op 17 november volledig uitverkocht. Andere cuvées zijn probleemloos verkrijgbaar bij Tinto.
zaterdag 12 januari 2013
Wijn proeven tussen Rode en Zwarte Berg
Zat u werkelijk te wachten op Belgische wijn ?
Wellicht niet.
Entre-Deux-Monts Cuvée Raphael 2011
Dat weerhield een aantal amateurs er niet van om in uithoeken zoals
Haspengouw en Hageland hun eerste stokken aan te
planten. En zo een oude draad weer op te nemen. Oude draad ? Jawel, men hoeft echt niet lang te zoeken om op straatnamen of toponiemen zoals Wijngaardstraat, Wijnveld of Wijngaardberg te botsen. Toch bleven kleinschaligheid en goedbedoeld
amateurisme tussen pakweg de jaren 1960 en 1990 hoogtij vieren en duurde het tot enkele mensen op een professionelere
wijze aan de slag gingen eer de vaderlandse wijnbouw in een hogere versnelling
kwam.
Hoewel België op dit moment niet veel meer dan 200 hectare wijngaard telt, bakende een overijverige wetgever al vier beschermde herkomstbenamingen af (niveau AOP) :
Hageland, Haspengouw, Heuvelland en Côtes de Sambre et Meuse. Daarnaast zijn er
voor schuimwijnen de appellaties Vlaamse Mousserende Kwaliteitswijn, Crémant de
Wallonie en Vin Mousseux de Qualité de Wallonie. Wijnen die buiten de
afgebakende zones worden gemaakt kunnen naargelang de ligging van de wijngaard als
Vlaamse Landwijn of Vin de Pays des Jardins de Wallonie worden verkocht. Enkele
bekende namen : Wijnkasteel Genoels-Elderen (Haspengouw), Château Bon Baron
(Sambre et Meuse) en Meerdael (Oud-Heverlee). Daarnaast zijn er enkele
micro-domeinen die voortdurend worden genoemd : Den Howaart, Clos d’Opleeuw en
steeds meer ook het jonge Entre-Deux-Monts waar we de afgelopen maanden drie
maal te gast waren.
De
serieuze wijnproever keek nog even de kat uit de boom. Pas nadat Belgische
wijnen de zegen kregen van autoriteiten zoals Tom Stevenson en
Jancis Robinson begon het ook hier te dagen dat kwaliteitswijn en België kunnen
samengaan. Men is nooit sant in eigen land, het is nooit anders geweest. Mevrouw
Robinson leek zich overigens bijna te verslikken in haar glas toen ze de Clos
d’Opleeuw 2001 blind kreeg geserveerd en deze voor een top Puligny-Montrachet
hield. Er moest zowaar een excuus aan haar Britse lezers bij voor zoveel onbenulligheid
Entre-Deux-Monts in Westouter is een van de jongste
loten aan de Belgische wijnstok. Hier in het West-Vlaamse heuvelland tussen Rode
en Zwarte berg bindt Martin Bacquaert al 6 millésimes lang de strijd aan met de
natuurelementen. Van meetaf aan legde hij de lat hoger dan de meeste van zijn
collega’s. Na zijn studies bio-ingenieur ging hij zich bijscholen in
Montpellier, Córdoba, Friuli en Bordeaux. Een grondige studie van het terroir
ging aan het wijnmaken vooraf. En dat is in het geval van Entre-Deux-Monts een eerder
atypisch wijnterroir. Bacquaert windt er geen doekjes om : dit is een koel
terroir. Dicht bij de Noordzeekust zijn er bovendien veel maritieme invloeden
(wind, neerslag). De bodem van zandleem met ondergronds ijzerhoudende zandsteen
(limoniet) behoort dan weer tot de interessantere Vlaamse bodems.
En in zo’n koele heuvelachtige streek verwacht je
dan dat alle wijnstokken netjes op zuidhellingen zijn aangeplant. Niet dus. Beschikbare grond is hier zoals overal in Vlaanderen schaars en duur
en als wijnbouwer moet je het doen met de opportuniteiten die zich
aandienen. De eerste stokken die je ziet
als je de parking van het domein komt opgereden staan zelfs op het noordwesten
aangeplant. Deze druiven
worden doorgaans voor de schuimwijnen gebruikt.
De aanplant bestaat uit pinot-variëteiten (noir,
gris, auxerrois), chardonnay en twee Duitse hybriden : kerner en siegerrebe. Siegerrebe
is een kruising van savagnin rose en
madeleine angevine die o.a. ook in Washington State (VS) en Okanagan Valley
(British Columbia, Canada) aangeplant staat. Kerner is dan weer een kruising
van riesling en trollinger (schiava grossa), een blauwe druif. In Duitsland is
Kerner slechts goed voor 3.6% van de totale aanplant maar omwille van de goede
weerbestendigheid en de relatief vroege rijping is deze druif in België
populair. Ook het op enkel kilometers afstand gelegen domein Monteberg heeft
deze soort staan.
Zoals gezegd bepaalt de rijpheid van de druiven per perceel
welke zullen worden gebruikt voor de stille wijnen
respectievelijk de schuimwijnen. Chaptaliseren is verrassend genoeg niet elk
jaar nodig. in 2010 en 2012 diende men bv. te chaptaliseren, in 2011 niet. Met
wellicht maar de helft van de opbrengst van het voorgaande jaar mag 2012 de
annalen in als rampjaar.
Een rondleiding door het domein leert dat hier
niets aan het toeval wordt overgelaten. In elke fase van het productieproces
wordt grote aandacht gehecht aan elk mogelijk detail. Het domein en de
wijnmakerij liggen er kraaknet bij. Veel aandacht is er voor canopy management,
zeg maar correct beheer van de bladermassa met het oog op een optimale
fotosynthese en (dus) rijping van de druiven. Biologisch werken blijkt in deze
vochtige regio onmogelijk maar bij elke stap wordt gekeken hoe de ecologische
voetafdruk kan worden verlaagd : minimaal gebruik van brandstof, optimale
flessen en verpakking. Zo ecologisch mogelijk werken uit zich ook in kleine
details zoals de aanleg van streekeigen hagen met meidoorn en gelderse roos rond
de wijnkavels, nestkasten voor predatoren zoals torenvalk.
De wijnen dan (geproefd tijdens twee bezoeken in
2012 en een derde bezoek op 12 januari 2013) :
Entre-Deux-Monts Wiscoutre
Genoemd naar de oude benaming van Westouter.
Gemaakt volgens de Méthode traditionnelle (zie Champagne, Crémant, Cava) maar zonder
recht op appellatie Vlaamse Mousserende Kwaliteitswijn omwille van de gebruikte
druiven : 100% kerner
dosage : 7-9 gr. Suiker (afhankelijk van het
oogstjaar); 16 maand fleslagering
Opvallend bleke kleur. Eerste impressie is floraal
(bloesems) en rijpe appeltjes. Evenwichtige en aromatische schuimwijn met
frisse aanzet en aangenaam bittertje in de afdronk (+/- 14 euro). 15/20
Entre-Deux-Monts Kerner 2011
Bleekgele kleur, matig intense neus met een vleugje
citrus. Zoals verwacht in de mond veel frisse zuren wat hem ongetwijfeld tot
een aangename aperitiefwijn maakt (prijs : niet gekend). 14,5/20
Entre-Deux-Monts
Pinot Gris 2011
Licht goudgele kleur. Lichte koolzuurpareling.
Aromatische wijn met in de neus citrus, appels.
Mooi evenwicht tussen fraîcheur en moelleux. Goede aperitiefwijn (prijs niet
gekend). 15/20
Entre-Deux-Monts Cuvée Raphael 2011
Wijn gemaakt van chardonnay en kerner. Aroma’s van appeltjes,
ook hier wat florale aroma’s en een vleugje exotiek. Overwegend frisse maar
evenwichtige wijn met duidelijk herkenbare aanwezigheid van de chardonnay
(prijs niet gekend). 15,5/20
Entre-Deux-Monts Chardonnay 2011
Wellicht de meest “serieuze” van de geproefde
wijnen. Duidelijke houtimpressie (6 maand eik). Voor de rest op dit moment eerder gesloten.
Volgens sommige proevers tè houtgetypeerd. Ik vond dit een mooie en
evenwichtige wijn die wellicht nog minstens een jaar de kelder in mag (+/- 10.50
euro). 15,5/20
We proefden nog een
ongewone schuimwijn (als deze zo mag heten)
“Zientje” gemaakt van druiven, appelen en vlierbloesems. Het resultaat
is verrassend : fruitig en verfrissend. Bijzonder origineel ook en als dusdanig
een zoveelste bewijs dat men op Entre-Deux-Monts niet om ideeën verlegen zit –
men experimenteert ten andere op dit moment ook met frambozen (8.75 euro op
domein).
Later thuis geproefd :
Entre-Deux-Monts Wiscoutre Rosé
Méthode traditionnelle gemaakt van 10% pinot noir en 90% kerner. Pas gebotteld en nog wat
agressief bruisend. Mooie rijpe aroma’s
(rode bessen en zelfs braambessen; verrassend voor het kleine aandeel dat de pinot noir in de blend heeft). Frisse aanzet, evenwichtig
middenstuk, aangenaam bittertje in de afdronk. Mooie aanwinst voor het domein,
kan probleemloos naast de bekendere Franse soortgenoten staan (15,5/20)
Labels:
Belgische Wijn,
Wijndomeinen
Locatie:
Westouter, Heuvelland, België
Abonneren op:
Posts (Atom)